Eind 1986. Na drie maanden lang met AzG door Afghanistan te zijn getrokken, besluit fotograaf Didier Lefèvre naar Frankrijk terug te keren. Aangezien het werk van het team er nog niet helemaal op zit, moet Didier alleen terug en daar verzet Juliette de teamverantwoordelijke zich tegen. Te gevaarlijk, volgens haar. Maar Didier dringt aan en uiteindelijk geeft Juliette toe. "Je bent volwassen, gepokt en gemazeld. Vertrek als je wilt." Maar zoals Juliette vreesde, verloopt de terugreis niet van een leien dakje. De eerste dagen is Didier nog euforisch over zijn "vrijheid", daarna gaat alles tegenzitten. Door die eenzame reis terug zal zijn leven nooit meer hetzelfde zijn. Geluk bij een ongeluk is dat ook de lezer Afghanistan na deze trilogie, die briljant getekend en geschreven is en waarin de foto's van Didier Lefèvre een centrale rol krijgen, nooit meer met dezelfde ogen zal bekijken. Met belangstelling voor mensen en geopolitiek, voor tekst, tekeningen en fotografie wordt in dit boek het relaas verteld van de lange mars die mannen en vrouwen boordevol idealen ondernemen in een poging zoveel mogelijk te herstellen wat anderen kapotmaken.
De fotograaf, deel 3 is in meer dan één opzicht een bijzondere strip. In de eerste plaats omdat het werk van Juliette, Régis, Robert, John, Mahmad en de andere mensen bij AzG zo merkwaardig is. Bijzonder omdat het verhaal werd beleefd door drie vrienden die voor elkaar door het vuur zijn gegaan. En bijzonder omdat het op zo'n pakkende manier is verteld en in beeld werd gebracht en omdat het door de aangrijpende foto's een uniek document is geworden...
